Het was precies zeven dagen na de dubbele wedstrijd van 3 maart, waar uw vertrouwde wedstrijdverslaggever u even in de steek had gelaten. Toch was het een bijzondere zwemdag. Niet voor het eerst werden er twee wedstrijden op een dag gezwommen door de DBS, maar twee ontmoetingen in hetzelfde zwembad was wel een primeur. Dat had best enkele mooie woorden verdiend, prominent voorop de DBS-pagina. Maar het bleef stil. Ook lovende woorden waren op z’n plaats geweest, bijvoorbeeld over het zwemdebuut van Tom, of de bizarre splittijd van Jelle op de 100m vrij: 56.93. Maar niets van dit alles. Absolute stilte viel ons ten deel. Maar om met de wijze woorden van Confucius te spreken: “De stilte is een vriend de je nooit verraadt.”
Deze week hoefden we ons ook zeker niet verraden te voelen door onze DBS-vrienden. Het Landelijke Competitie-circus verplaatste zich weer eens naar grote hoogte. Boven op de Rhenense berg, waar de luchtdruk zeker vijf millibar lager is dan op zeeniveau, waren de DBS-zwemmers heer en meester in eigen huis. Waar de tribunes angstig leeg bleven en de sfeer door het kleine deelnemersveld gezapig was, lieten de DBS-zwemmers zich van hun beste kant zien, met maar liefst elf 1e plaatsen.
Direct waren er successen voor de vijf jongsten: zo won Bianca de 25m school, greep Karlo de zege op de 50m vrij met een indrukwekkende tijd, waren Ymo en Sander beide goed voor een mooi PR en slechtte Joyce op een haar na de één-minuut-grens op de 50m vrij. Voor Sander, Annika en Manon stond voor de 3e keer in korte tijd de 100m vrij op het programma. Deze ervaring vertaalde zich naar mooie persoonlijke records en voor Sander zelfs de 1e plaats! Marsha moest deze afstand voor het eerst afleggen, maar slaagde daarin ook probleemloos.
Noa verdiende met een oogverblindende 50m rug alle jurypunten en een persoonlijk record van 45.92. Jacorien tankte na twee mindere wedstrijd weer veel vertrouwen met een uitstekende 100m wissel. Raoul zwom deze afstand voor het eerst en kwam tot een knappe 1.58.88. Franka was weer goed voor een flinke tijdsverbetering op de school en de Imme zwom een sublieme 100m wissel. Op deze afstand stuwde ze Rosan naar een nog snellere tijd: 1.26.98. Hulde! De gevierde man was Nielco, met twee overwinningen, waarbij voor de 100m wissel indrukwekkend was. Ook Tjeerd en Gerrit haalden PR’s.
De dames lieten zich weer van hun beste kant zien. Zo werd de 4x100m wissel op imposante wijze gewonnen, met o.a. een knappe krachtsinspanning van Petri op de vlinder. Jantine liet zien dat leeftijd er niet toe doet, want zij ging met twee PR’s naar huis. Sarah-Lynn werd in haar tweede wedstrijd direct geconfronteerd met de 100m vlinder, maar bleek daar prima mee overweg te kunnen. En ook good old Anja haalde zes seconden van haar beste tijd af! Debby werd met een fotofinish 2e op de 50m rug. Bij de heren was het spektakel mogelijk nog groter. Een volledig ‘blauw’ podium op de rug (Jelle, Martijn, Marcel) en veel persoonlijke records op de 100m vlinder. Jeroen ging als een ongeleid projectiel door het water en bracht zijn nieuwe tijd op 1.10.24. Martijne en Jelle gingen allebei naar 1.11. Het grootste ontzag ging echter naar Koert, die zijn naam ‘Kamikaze Koert’ weer eens eer aan deed. Met Marcel als haas tijdens de eerste 50m lag het tempo moordend hoog. Ook in de tweede 50m hield zijn befaamde houthakkerstechniek stand en finishte hij in 1.08.45. Daarmee was zijn kamikaze kunstgreep voltooid!
U leest en begrijpt: er was voldoende te genieten in Rhenen! Maar niet alleen de zwemmers zorgden voor verroering, ook de tomeloze inzet van de vele DBS-vrijwilligers mag niet worden vergeten. Zij hebben voor, tijdens en na de wedstrijd, zichtbaar en onzichtbaar gewerkt om het zwemfeest te doen slagen. Dank weer allen! Over twee weken wordt de DBS-zegetocht hopelijk vervolgd in Vianen, als er weer een Albatros Duik op het programma staat. Maar eerst zal een belangrijk deel van de DBS-top nog een vierdaags bezoek brengen aan hoofdstad van Spanje om de successen te vieren. Iets wat ook gerust een kamikazetocht mag worden genoemd.